खडानन्दको साथीको मोटरसाइकलमा तीन जना कतै जाँदै थिए । खडानन्द सबैभन्दा पछाडि बस्या थिए, ट्राफिकले मोटरसाइकल रोक्यो (खडानन्द (चिच्याउँदै) : हैन हौ, यो पुलिस बहुलाएको छ कि क्या हो ? खाली नै छैन, अब कहाँ बस्छ त…..?????
खडानन्द स्कुलमा
खडानन्द : बिर्खे, तँ ठूलो भएपछि के बन्न चाहन्छस् ? भन् त ।
बिर्खे : ठूलो भएपछि म धनी मान्छे बन्न चाहन्छु सर, मेरो ठूलो घर हुनेछ, ४–५ वटा कार हुनेछन्, ८–१० जना नोकरचाकर हुनेछन, म जता फर्के पनि पैसैपैसा हुनेछ ……अनि….
खडानन्द (रोक्दै) : ए पख्–पख् पुग्यो, यति लामो उत्तर भन्नु पर्दैन । १ वाक्यमा भने पुग्छ । अनि गीता, तिमीचाहिँ के बन्ने अरे ठूली भएपछि ?
गीता : मचाहि बिर्खेकी पत्नी
बन्ने सर …….!!
खडानन्द स्कुलमा : लु भन् त बिर्खे † संसारमा बिजुली थिएन भने टिभी कसरी हेरिन्थ्यो ?
बिर्खे : मैनबत्ती बालेर सर…….!!!
खडानन्द स्कुल पढ्दा : (केटीको छेउमा गएर)
खडानन्द : आई लभ यू !
(केटी चुपचाप)
खडानन्द : तिमी पनि मलाई आई लभ यू भन न ।
केटी : पख, अहिले गएर सरलाई भन्छु ।
खडानन्द : सरलाई किन भन्नु हौ, उहाँको त उहिले बिहे भएर दुइटा छोरा र एउटी छोरी छन् त ……!
मत्तु खडानन्द डाक्टरकहाँ
खडानन्द : डाग्डर सा’प, तपाईं मेरो रक्सी छुटाउन सक्नुहुन्छ ?
डाक्टर : सक्छु नि, किन नसक्नु ?
खडानन्द : हौ लु मेरो २ जर्किन लोकल रक्सी प्रहरीले पक्ड्यो, त्यो छुटाइदिनुस् त, एक बोत्तल तपाईंलाई सित्तैंमा डाग्डर सा’प……!
पत्नी : खडु, हिजो एउटा भिखारी आएको थियो नि, मैले खाना खान दिएकी थिएँ नि, फटाहा रै’छ त्यो ।
खडानन्द : किन ? के भो र ?
पत्नी : आज फेरि आएको थियो, एउटा किताब दिएर गयो ।
खडानन्द : कस्तो किताब ?
पत्नी : मिठो खाना कसरी पकाउने भन्ने किताब …….!!
प्रहरी चौकीमा
खडानन्द पत्नी : हजुर, मेरो पति खडानन्द सात दिनदेखि बेपत्ता छन् । खोजी गरिदिनुपर्यो ।
प्रहरी : अँ ठीक छ । तपाईंको पतिको हुलिया ? ……..चिनो ….? त्यस्तो केही निसानी ……????
खडानन्द पत्नी : हजुर निशानी ??? यी यो ६ वर्षको छोरो र यो अढाई वर्षकी बालख छोरी …….!
पत्नी : खडु, तिम्रो बर्थ डेका लागि यस्तो राम्रो कपडा लिएकी छु नि………देखेर तिमी खुसीले पागल हुन्छौ ।
खडानन्द (खुसी हँुदै) : हो र प्रिये ?….खै देखाऊ न त
पत्नी : एकछिन है त, म लगाएर आउँछु ल ……..!
खडानन्द स्कुलमा
खडानन्द : तँ केका लागि स्कुल आ’को ? भन् त गधा ।
विद्यार्थी : विद्याका लागि सर ।
खडानन्द : अनि किन सुतेको त ?
विद्यार्थी : आज विद्या स्कुल नै आइन सर………त्यसैले……..!!
खडानन्दले सैलुनको काम सिकेर सैलुन खोले ।
ग्राहकसँग खडानन्द (कपाल काटिसकेपछि) : जँुगा राख्नुहुन्छ ?
ग्राहक : राख्छु ।
खडानन्द (सिनित्त जुँगा खौरेर ग्राहकको हातमा राखिदिँदै) : ल राख्नुस्, जहाँ मन लाग्छ त्यहीं राख्नुहोस् ………!!
०००
खडानन्द : के गर्दैछौ बाबु आजकल ?
बाबु : नारीको सम्मान एवं सेवाको क्षेत्रमा काम गर्छु अंकल !
खडानन्द : सामाजिक कार्यकर्ता हौ ? ल राम्रो…….
बाबु : होइन अंकल, फेसबुकमा देखिने सबै केटीको फोटो लाइक गर्छु !!
०००
खडानन्द : रक्सी जाँड, जुवातास, सबै नशा हुन् । यिनीहरूले मानिसलाई नराम्रोसँग बिगार्छन् । ल भन् त बिर्खे, सबैभन्दा धेरै नशा केमा हुन्छ ?
बिर्खे : किताबमा सर
खडानन्द : कसरी ?
बिर्खे : किताब खोलेर पढ्न थाल्नेबित्तिकै झपझपी निन्द्रा लाग्छ सर त्यसैले ….!!
खडानन्दको छोरा : बाउ, कलेज जान मलाई पल्सर चाहियो ।
खडानन्द : हेर त, त्यत्रो धनी छिमेकीको छोरी बसमा कलेज जान्छे ।
छोरा : त्यही त हेरिरहन सकिनँ त बाउ……….!!
खडानन्दलाई सडकछेउ, पोल खम्बामा, बजारतिर टाँसिएका पोस्टर, पर्चाहरू पढ्ने बानी थियो । एक दिन साँझको बेला कतै जाँदै थिए । बाटोको छेउको पोलमा अलि माथी सानो पम्प्लेट टाँस्या रै’छ । खडानन्द बल गरेर पोलमा चढे । पम्प्लेटमा लेख्या रै’छ : ‘पोलमा भर्खर पेन्ट गरेको छ, पोलमा नछोइदिनुहोला ।’
खडानन्द : धत्तेरी………!!
भिखारी (खडानन्दसँग) : मलाई ५ रुपैयाँ दिनुस् न हजुर, चार दिनदेखि भोकै छु ।
खडानन्द : अनि चार दिनदेखिको भोको मान्छेलाई ५ रुपैयाँले के गर्नु ?
भिखारी : कति किलो वजन घटेछ भनेर नाप्नलाई हजुर……….!!साप्ताहिक
