देश जलिरहेछ
पशुपती घाटमा लाश जलिरहेछ

जलेपछी धुवा
वायुमन्डलमा फैलिरहेछ

जलेको धुवा
चाहे त्यो भवनको होस
चाहे त्यो लाशको होस

त्यो धुवाको
गन्ध नाकलाइ मन परेन

हामी निस्सासियौं
हामी छटपट्टायौं
र
विक्षिप्त भयौ विहोस भयौं

धुवाले
हाम्रो आखाबाट आशु आइरहेछ१

आशुले आखामा पर्दा लाग्यो
र हेर्न हामीले सकेनौ

ति विभत्स दृष्यहरु
जलाउदै गर्दा
ति हातहरु किन कामेनन

साना साना वालकलाइ मार्दै गर्दा
त्याहा
आफ्ना छोरा छोरी किन सम्झेनन।