चर्को छ धुन शहरको

ताता छन् भित्ताहरु

धुलाम्मे छ-गल्ली र बाटाहरु

विकास प्रसबमा आक्रान्त छ

शहर

आमा ! तिमि गाउँमै बस्नु ।।

चिनिँदैन छिमेकीहरु

मिल्दैनन् कथाका तालहरु

उस्तै छैनन् माइजु,बडी र

काकीहरु

पोथ्रामा चिरबिराउँदैन चराहरु

आमा ! तिमि गाउँमै बस्नु ।।

पर हाँगाको तुरलुङ्गे चराको गुँड

सर्सराउँदा हावाले रमाउने

तिम्रो मन

परेवाको प्रेममा अलमलिने

तिम्रा नजर भेटिन्न यहाँ-

आमा ! तिमि गाउँमै बस्नु ।।

माली गाईको दाम्लो

मनेको पानी खाने डेक्ची

सयपत्री सजाउने फराकिलो आँट

बारमासे,लालुपाते छर्ने

आँगन ठ्याम्मै भेटिदैन यहाँ

आमा ! तिमि गाउँमै बस्नु ।।

दियो आशाको कहिल्यै नमार्नु

आँखाहरुलाइ भन्ज्याङ तिरै

ओछ्याउनु

उकेरा हाल्नु पाइलाका डोब

संगीनीको सुसेलीले

कालो पत्रे आउने छ त्यहाँ

झोलुङ्गे पुल बोकेर

तिम्रो बिसन्चो हेर्न धाउने छ

अस्पताल त्यहिँ

सहरको सानो चोइटा बोकेर

आमा ! तिमि गाउँमै बस्नु ।।