कोरोना महामारीदेखि सुरु भएको यात्रा
लकडाउनका दिनहरूमा मानवीय संवेदनाले प्रेरित भई सुरु गरिएको यो कार्यलाई कौशलले निरन्तरता दिएका छन्। उनी अहिले पनि वेवारिसे, असाहय र रोगग्रस्त व्यक्तिहरूको उद्धारमा व्यस्त छन्। कौशलका अनुसार धेरैजसो उद्धार गरिएका व्यक्ति मानसिक समस्याबाट ग्रस्त हुन्छन्, जसलाई व्यवस्थापन र उपचार गर्नु अत्यन्तै चुनौतीपूर्ण कार्य हो।
सहयोग र सहकार्यका माध्यमबाट उद्धार
कौशलको सेवाकार्यमा झापाको सामाजिक संस्था मेची अभियान र इटहरीस्थित माया घर नेपालले ठूलो भूमिका खेलेका छन्। मेची अभियानका संयोजक विजय डालमिया, संरक्षक विश्वप्रकाश शर्मा, र काठमाडौंका सामाजिक व्यक्तित्व पूर्णिमा श्रेष्ठ तथा सोनिया चाम्लिङले निरन्तर सहयोग गर्दै आएका छन्।
उद्धार गरिएका सडक मानवहरूलाई माया घर नेपाल र मानव आश्रम हेटौंडामा संरक्षण गरिन्छ। कतिपयलाई उपचारपछि आफ्ना परिवारको जिम्मा लगाइएको छ। यस्ता कार्यहरूले उनीहरूलाई सम्मानजनक जीवन जिउन मद्दत पु¥याएको छ।
सडक मानव उद्धारका चुनौतीहरू
सडक मानव उद्धार गर्नु अत्यन्तै चुनौतीपूर्ण रहेको कौशल बताउँछन्। उद्धारका लागि बजेट, साधनस्रोत र सामाजिक चेतनाको अभाव प्रमुख समस्या हुन्। समाजमा सडक मानवप्रति नकारात्मक दृष्टिकोणले पनि उद्धार कार्यमा बाधा पु¥याउँछ। उद्धारपछि ती व्यक्तिहरूलाई समाजमा पुनःस्थापित गर्ने कार्य, जस्तै रोजगार, सीप तालिम र मानसिक स्वास्थ्य सेवा, झन् जटिल देखिन्छ।
सरकारी भूमिका र दीर्घकालीन समाधानको आवश्यकता
कोशी प्रदेश सरकारले मानव सेवा आश्रम स्थापना गरे पनि उद्धार कार्य प्रभावकारी बनाउन अझ धेरै काम गर्न बाँकी छ। सडक मानवहरूको स्वास्थ्य परीक्षण, पोषणयुक्त खाना, सरसफाइमा सुधार, र पुनःस्थापना योजनामा सरकार र गैरसरकारी संस्थाबीच सहकार्य अपरिहार्य छ।
कौशल भण्डारीको योगदान समाजका लागि उदाहरण
सडक मानव उद्धारका लागि कौशलको लगावले समाजमा सकारात्मक सन्देश दिएको छ। उनीजस्ता उद्धारकर्मीहरूको प्रेरणाले सरकार र अन्य संस्थाहरूलाई सक्रिय बनाउन मद्दत पु¥याउँछ। यो केवल उद्धारको कार्य मात्र होइन, सडक मानवलाई आत्मनिर्भर बनाउँदै उनीहरूको मानव अधिकारको सम्मान सुनिश्चित गर्न पनि हो। भण्डारी झापाली सञ्चारकर्मी पनि हुन ।
सरकार र समाजले यस्ता प्रयासलाई अझ ठूलो सहयोग र सहकार्य गर्दै समाजका सबै तहका व्यक्तिलाई सम्मानपूर्वक जीवन बिताउन योग्य वातावरण सिर्जना गर्नुपर्ने आवश्यकता छ।