यो प्रतीकात्मक छ स ‘जरा गाडेको रुख अन्त सार्नुहुँदैन, पाप लाग्छ’ भन्ने संवादले पात्रहरूको जीवन र भूमि प्रतिको जडता र निष्ठा झल्काउँछ। यसले जबरजस्ती विस्थापन, विशेषगरी भुटानी शरणार्थीहरूको पीडालाई बलियो सांस्कृतिक र भावनात्मक पाटोबाट देखाउन खोजेको छ।

फिल्मले एउटै पात्रमार्फत ठूलो समुदायको पीडा र आशा देखाउने प्रयास गरेको देखिन्छ, जुन गहिरो कथा शैली हो।

भुटानको ‘ह्याप्पी इन्डेक्स’ माथिको कटाक्ष — भुटान संसारभरि ‘ग्रस नेशनल ह्याप्पिनेस’ को अवधारणाका लागि चर्चित छ। तर यो फिल्मले त्यो अवधारणाभित्र लुकेको यथार्थ — खासगरी तिनै देशबाट निकालिएका नागरिकहरूको नजरबाट — उजागर गर्न खोजेको देखिन्छ।